’n Diamanten dag.
Wat een enorme eer dat ik, Margret, met onze band ZôwasUt mocht spelen op dit 60-jarig huwelijksfeest en nog wel voor mijn ome Ben en tante Tinie Noordhout.
Het was natuurlijk wel spannend om voor mijn eigen familie te mogen spelen, maar de jongens van de band steunden me enorm en jawel, het werd ‘n “knalfeest”, geweldig.
M’n oom en tante Rock & Rolden alsof ze nog achttien waren, wat een prachtig gezicht en dit alles deed me even terugdenken aan m’n eigen ouders.
Het was 'n lekkere ouderwetse bruiloft, met diverse stukjes en revue’s, alsmede een heerlijk diner, waar wij als band ook aan mochten deelnemen.
Ook waren er gastoptredens van onder andere Nana Mouskouri, die toevallig in ons land was en spontaan even langs kwam.
Elkaar zó kennen, is van elkaar houden.
’t Vertrouwen is diep en vast.
Genegenheid is bijna tastbaar.
Samen….. omdat je bij elkaar past.
Lieve oom en tante, het was voor jullie 'n onvergetelijke dag en wij als band hebben enorm genoten, dank jullie wel.
Margret.
`n “Boost” voor de bewoners van woon- zorgcomplex “Betsy Perk”
Ja, ze waren er aan toe “ ’n boost ”, want ze hadden al zo`n tijd niets meer gehad en ze wilden nu wel weer eens uit hun dak gaan. Zoals men altijd gewend was zat er voor nu nog even niet in, maar ZôwasUt wist het zo te maken dat het toch lukte, namelijk de bewoners zittend op hun stoel. Ze zwierden en zwaaiden met hun armen en zongen vele nummers lekker mee. Dansen was uiteraard verboden en de onderlinge afstand, daar hield men zich keurig aan en het was allemaal goed voor elkaar wat dat betreft.
Voor mij (Margret) was het weer `n weerzien met vele bekenden en dat raakte bij mij weer `n gevoelig snaartje, want ik heb in Betsy Perk met heel veel plezier gewerkt. De bewoners vonden het ook weer heel leuk dat wij kwamen spelen. Ook had men lootjes die je kon kopen voor een loterij en ja, daar ben ik dol op. Tja en wat blijft het leuk om op deze manier je hobby uit te mogen voeren. Oh, dat was ook nog zo mooi, een meneer zat mooi bij z`n tafeltje volop te genieten van de muziek. Hij pakte spontaan z`n wandelstok en speelde “luchtgitaar”, geweldig om te zien.
De vrijwilligers waren ook weer TOP, aan niets ontbrak het voor de bewoners. En ja, zo`n avond gaat weer snel voorbij. Als alles dan weer is opgeruimd zitten Piet en ik altijd nog even na en dat maakt het ook zo gezellig. Voor ons was de “boost” goed overgekomen en de bewoners gingen weer lekker naar huis met rode wangen en oren. Tot ziens en nogmaals bedankt.
Margret en band.
